| 
	 
  | 
  
   Significado  | 
  
   Análisis
  sintáctico  | 
 
  πρέπω | 
  
  Distinguirse, sobresalir; parecer; convenir a, ser propio de (dativo). | 
  
   Verbo
  de subordinada temporal, cuyo
  
	  | 
 
| 
	 
  | 
  
   Análisis
  morfológico  | 
 |
  ἔπρεπε | 
  
   3ª pers. sg. pret. imperf. indic. act.  | 
 |