| 
	 
  | 
  
   Significado  | 
  
     
  Análisis sintáctico  | 
 
| 
   τε  | 
  
   Y;
  también.  | 
  
  Conjunción que, reforzando a καί, une dos de los sujetos de la oración independiente, cuyo verbo es εὕδουσι.  | 
 
| 
   Análisis morfológico  | 
 ||
| 
   Conjunción copulativa.  | 
 ||