| 
	 
  | 
  
   Significado  | 
  
   Análisis
  sintáctico  | 
 
| 
   ἀκούω  | 
  
  Oír; escuchar. | 
  
    Verbo 
	de la coordinada copulativa (con la anterior, que no apraece en este 
	fragmento) cuyo sujeto es un implícito yo (el propio Sócrates).  | 
 
| 
	 | 
  
   Análisis
  morfológico  | 
 |
| 
   ἀκήκοα  | 
  
   1ª pers. sg. perfecto ind. act.  | 
 |