| 
	 
  | 
  
   Significado  | 
  
   Análisis
  sintáctico  | 
 
| 
   stupeo stupui 
	-- 
	2  | 
  
   Intransitivo: quedarse pasmado, atónito. Transitivo: contemplar con estupor.  | 
  
   Verbo de la proposición 
	principal, cuyos sujetos son mors y natura.  | 
 
| 
	 
  | 
  
   Análisis morfológico  | 
 |
| 
   stupebit  | 
  
   3ª pers. sg. fut. imperfecto indic. act.  | 
 |